Op 28 januari liep ik bij de Dirk IV loop in Hoornaar mijn eerste wedstrijd van 2017. Mijn doel voor het voorjaar is om bij de City-Pier-City op de halve marathon onder de 1:30 te duiken. Binnen het schema dat ik volg staan er 2 wedstrijden in de planning. 6 weken voor de halve marathon een 5 kilometer wedstrijd en 3 weken ervoor een 10 kilometer wedstrijd. Mijn trainingen zijn dus meer op duurloop gericht en minder op snelheid.
Mijn verwachtingen waren daardoor voor deze wedstrijd vrij laag. Eind 2016 had ik wel een paar wedstrijden gelopen, maar ik was niet op mijn oude niveau terug. Dus de insteek van de wedstrijd zou zijn om rond de 19 minuten te lopen en vooral om niet te snel te starten. De hoofdafstand van deze wedstrijd was de 10 kilometer, dus op de 5 kilometer zie je dan vooral veel beginners en jonge lopers.
De analist en presteerder in mij konden het niet laten om de uitslagen van vorig jaar te bekijken om te zien of ik voorin zou kunnen meelopen. Maar toen liep de winnaar rond de 16 minuten en zou ik met een tijd rond de 19 minuten buiten de top 10 vallen. Dus ik hoefde mezelf geen illusies te maken over het podium.
Het decor van de wedstrijd was duidelijk: Polder. Een wedstrijd waar de wind vaak een grote rol speelt, maar gelukkig stond er nauwelijks wind. Ook was er wat onduidelijkheid rondom de start, want start en finish lagen hier niet op dezelfde plek. Bij het verzamelen voor de start was het ook rommelig, maar uiteindelijk ging ik vanaf de tweede rij van start.
Op de polderweg was het meteen dringen en leek het ‘op de kant’ te gaan. Iedereen liep zoveel mogelijk links, omdat de wind van rechts kwam. Het was erg zoeken naar een goede positie, na een paar honderd meter liep ik mooi rond de 10e plek. Mijn eigen tempo viel me nog niet tegen, ik liep redelijk gemakkelijk mee in 3:40 min/km.
Toen we richting de kilometer gingen, merkte ik dat het tempo in het groepje langzaam aan het zakken was. Dus ging in buitenom en ik liep van het groepje weg en liep ineens op de vierde plek. De nummer 2 en 3 liepen nog niet heel ver voor me en ik merkte dat ik langzaam dichterbij kwam, dus even wat versneld en voordat ik het door had liep ik klem achter ze.
We draaiden een fietspad op en merkte dat ik moest inhouden om ze niet voorbij te gaan, dus besloot er maar meteen voorbij te gaan. De nummer 1 in de wedstrijd liep ook niet heel ver voor me en hij kwam steeds dichterbij. Na ongeveer 2 kilometer had ik hem bijgehaald en deed ik hetzelfde als bij de nummer 2 en 3. Dus liep ik ineens op kop in een wedstrijd.
Dat was een nieuwe ervaring, geen lopers meer als mikpunt, maar een motor en fietser die me de weg wezen. De afstand met de nummer 2 werd steeds groter en na 3,5 kilometer begon ik het zelf bijna te geloven dat ik deze wedstrijd zou kunnen winnen. Maar ik had bij de verschillende bochten ook gezien dat een andere loper achter me liep dan degenen die ik had ingehaald.
Vooraf had ik het parcours niet echt heel goed bestudeerd, dus toen er na een kleine 4 kilometer ineens een keerpunt aan kwam, was ik verbaasd en ook meteen aardig uit mijn ritme. En ik zag ook dat de nummer 2 ook dichterbij liep dan ik dacht. Dan begint het mentale vlak ook mee te spelen en had ik me er al vrij snel bij neergelegd dat ik waarschijnlijk 2e zou worden.
Zeker toen ik op ongeveer 500 meter van de finish hard werd ingehaald door mijn achtervolger. Gelukkig kon ik daar ook goed mee leven en probeerde nog flink door te trekken naar de finish. Helaas kwam ik niet meer dichterbij om te strijden voor de overwinning, maar kwam op 15 seconden achterstand op de nummer 1 binnen als nummer 2. Mijn beste uitslag ooit in een individuele wedstrijd!
De verbazing was nog niet compleet, want ik had ook nog een PR gelopen! Met een tijd van 18:05 heb ik bijna 20 seconden van mijn oude PR af gelopen!
Allergenen en Hardlopen 